De slachthuissite in Eupen, gebouwd tussen 1901 en 1903, was destijds afgestemd op een specifieke vorm van gebruik. En zoals dat in veel industriële of quasi-industriële complexen het geval is, stond de organisatie van de site in het teken van efficiëntie. Toch is het slachthuis geen functionalistisch gebouw zoals La Cité Miroir (zie verder). Daarvoor is het te oud en bevat het te veel ornament. De ontkoppeling van interieur (efficiëntie) en exterieur (klassieke grandeur) is eigen aan veel vroeg-twintigste- eeuwse gebouwen.

Sinds 1991 wordt er niet meer geslacht in de gebouwen. Vanaf dat moment is de site een cultureel centrum, maar de grote renovatie vond pas plaats tussen 2002 en 2009 en kreeg nog een vervolg tussen 2012 en 2015.

Het bureau van Daniel Dethier uit Luik stond in voor de reconversie. Dethier streefde in de eerste plaats een grote gebruiksflexibiliteit na. Op het vlak van vorm koos hij bewust voor een groot contrast tussen het oude en het nieuwe. Dat contrast manifesteert zich het sterkst in de nieuwe aanbouw. Binnenin zijn de wijzigingen subtieler gebeurd: daar is vooral gefocust op een goed functionerend cultuurgebouw (qua akoestiek, verwarming en airconditioning), met zo weinig mogelijk overlast voor de buurt.

Architecten Dethier Architecture
Adres Rotenbergplatz 17, 4700 Eupen
Type cultuurcentrum
Datum oplevering 2015
Foto  Serge Brison