Wat in de volksmond de “Gelatinefabriek” heet, is een oude industriële site aan de kanaalkom in Hasselt. In 1893 richtten Hertz en Wolff, lijm- en gelatinefabrikanten uit Lotharingen, er de Société des Produits Chimiques de Hasselt op. Het bedrijf produceerde lijm, gelatine, scheikundige producten en meststoffen. Het beleefde een grote expansie en groeide rond 1930 uit tot de grootste gelatineproducent ter wereld. Dit was Hasselts belangrijkste industriële werkgever tot de komst van Philips in 1955.

De site was dan ook decennia lang een kern van bedrijvigheid, met wonen en werken gecombineerd. Sinds de sluiting in 1969 is de toekomst van de Gelatinesite onzeker. Het gevaar van een grijze kanaalkom dreigt: grote bouwpromotoren zien zeker winst in de bouw van hoge woonblokken. Architectuurwijzer is ervan overtuigd dat dit stukje verleden heel wat meer potentieel heeft.

Wat een Open Monumentendag teweeg kan brengen!

Op Open Monumentendag 2014 zette Architectuurwijzer de Gelatinesite in de kijker. Met succes: het industriële erfgoed wist heel wat bezoekers te bekoren. Ook burgemeester Hilde Claes erkent het belang ervan. Architectuurwijzer is meer dan tevreden met de voornemens van stad Hasselt om deze historische omgeving veilig te stellen. De hoge schouw was al beschermd, maar het stadsbestuur voert nu ook gesprekken met de eigenaars om de andere gebouwen integraal te behouden.

Architectuurwijzer pleit intussen voor ’tijdelijk gebruik’. Te herontwikkelen stedelijke leegtes zijn plekken waar experimenteren en innoveren nog mogelijk is. Een langetermijnstrategie kan gecombineerd worden met kortetermijntactieken die van de site een echte openbare ruimte maken.

We zijn nu eind 2014. Dit verhaal wordt (hopelijk) vervolgd!

In het adres van de site – Armand Hertzstraat 21, Hasselt – vind je de naam van één van de oprichters van de Gelatinefabriek.

Foto: Pim Jacobs